Statut Regionu Polskiego

Sta­tut Regio­nu Pol­skie­go Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa zatwier­dzo­ny przez Zebra­nie Kra­jo­we dnia 9 maja 2015r.

 

Sta­tut Regio­nu Pol­skie­go Wspól­no­ty Krwi Chrystusa.

 

Roz­dział I
Posta­no­wie­nia ogólne

§ 1

Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa zwa­na w skró­cie WKC, jest publicz­nym sto­wa­rzy­sze­niem wier­nych. Zosta­ła powo­ła­na i dzia­ła na tere­nie Rzecz­po­spo­li­tej Pol­skiej na pod­sta­wie Sta­tu­tu Gene­ral­ne­go Unio­ne San­gu­is Chri­sti zatwier­dzo­ne­go przez Papie­ską Radę ds. Świec­kich dnia 24 maja 1988 poz. 714/88/S‑61/A‑58. Art. 4, oraz w opar­ciu o prze­pi­sy Kodek­su Pra­wa Kano­nicz­ne­go (kan. 312 — 320) i jest orga­ni­za­cją kościel­ną w rozu­mie­niu art. 34 ust.1 pkt 1 usta­wy z dnia 17 maja 1989 r. o sto­sun­ku Pań­stwa do Kościo­ła Kato­lic­kie­go w Rzecz­po­spo­li­tej Pol­skiej (Dz. U. Nr 29, poz.154 ze zm.) i pra­wa obo­wią­zu­ją­ce­go na tere­nie Rzecz­po­spo­li­tej Polskiej.

§ 2

Sie­dzi­bą Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa jest Czę­sto­cho­wa: Sekre­ta­riat Kra­jo­wy WKC
ul. Mąko­szy 1 42–200 Częstochowa

§ 3

1. Struk­tu­ra tery­to­rial­na Regio­nu Pol­skie­go Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa obej­mu­je obszar Pol­ski z podzia­łem na pod­re­gio­ny, die­ce­zje i parafie.

a) Pod­re­gion Czę­sto­chow­ski – z sie­dzi­bą w Czę­sto­cho­wie, swo­im zasię­giem tery­to­rial­nym obej­mu­je nastę­pu­ją­ce die­ce­zje : czę­sto­chow­ską, biel­sko-żywiec­ką, gli­wic­ką, kali­ską, kato­wic­ką, kie­lec­ką, kra­kow­ską, legnic­ką, opol­ską, sosno­wiec­ką, świd­nic­ką, tar­now­ską, wro­cław­ską i zielonogórsko-gorzowską;

b) Pod­re­gion Oża­row­ski– z sie­dzi­bą w Oża­ro­wie Mazo­wiec­kim, swo­im zasię­giem tery­to­rial­nym obej­mu­je nastę­pu­ją­ce die­ce­zje : bia­ło­stoc­ką, dro­hi­czyń­ską, ełc­ką, łom­żyń­ską, łowic­ką, łódz­ką, płoc­ką, radom­ską, sie­dlec­ką, war­szaw­ską, war­szaw­sko-pra­ską, i włocławską:

c) Pod­re­gion Swa­rzew­ski – z sie­dzi­bą w Swa­rze­wie, swo­im zasię­giem tery­to­rial­nym obej­mu­je nastę­pu­ją­ce die­ce­zje : byd­go­ską, elblą­ską, gdań­ską, gnieź­nień­ską, kosza­liń­sko-koło­brze­ską, pel­pliń­ską, poznań­ską, szcze­ciń­sko-kamień­ską, toruń­ską i warmińską,

d) Pod­re­gion Zamoj­ski – z sie­dzi­bą w Łabuń­kach, swo­im zasię­giem tery­to­rial­nym obej­mu­je nastę­pu­ją­ce die­ce­zje : lubel­ską, prze­my­ską, rze­szow­ską, san­do­mier­ską i zamojsko-lubaczowską.

2. WKC może roz­sze­rzać się z Pol­ski na inne Kra­je, dzia­ła­jąc za zgo­dą Rady Kra­jo­wej i bisku­pa miejsca.

§ 4

Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa na tere­nie RP dzia­ła pod kie­row­nic­twem i odpo­wie­dzial­no­ścią Mode­ra­to­ra Kra­jo­we­go WKC i na pod­sta­wie prze­pi­sów niniej­sze­go Statutu.

§ 5

Zna­kiem Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa jest krzyż grec­ki z czer­wo­nym okrą­głym polem w cen­trum sym­bo­li­zu­ją­cym krew Zbawiciela.

§ 6

Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa ma pra­wo uży­wać wła­sne­go logo, hym­nu, sztan­da­ru i pieczęci.

§ 7

Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa dzia­ła poprzez swo­je orga­na usta­no­wio­ne niniej­szym Statutem.

 

Roz­dział II
Regu­ła życia

§ 8

1. Tajem­ni­ca Pas­chal­na. Moty­wem prze­wod­nim życia człon­ków WKC jest Krew Chry­stu­sa, któ­ra jest wyra­zem tajem­ni­cy pas­chal­nej. For­ma­cja WKC zakła­da, że człon­ko­wie będą uczy­li się „dawać w życiu wła­sną krew razem z krwią Chry­stu­sa” (SG 4). Każ­dy otwie­ra z miło­ścią swo­je ser­ce dla krwa­wią­ce­go Zba­wi­cie­la, mistycz­nie obec­ne­go w trud­no­ściach, cier­pie­niach, w samot­no­ści oraz nie­spra­wie­dli­wo­ści i ofia­ru­je się z Nim Ojcu Przed­wiecz­ne­mu dla zba­wie­nia świata.

2. „Woła­nie krwi”. Wspól­no­ta otwie­ra się tak­że na „woła­nie krwi” pły­ną­cej w ludz­kich zra­nie­niach. Idzie kocha­jąc i słu­żąc przez modli­twę, przez przy­kład wła­sne­go życia i kon­kret­ną pomoc.

3. Eucha­ry­stia. Człon­ko­wie Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa sta­ra­ją się jak naj­czę­ściej, nawet codzien­nie uczest­ni­czyć w Eucha­ry­stii i przyj­mo­wać Komu­nię Świę­tą. Odno­wie­ni w miło­ści Chry­stu­sa, chcą świa­do­mie być „Mistycz­nym Cia­łem” i „Krwią Chry­stu­sa”. Udział w litur­gii eucha­ry­stycz­nej jest dla człon­ków źró­dłem, z któ­re­go czer­pią siły i świa­tło do życia Eucha­ry­stią w codzien­nych spra­wach każ­de­go dnia. Z tej szcze­gól­nej wię­zi z Jezu­sem Eucha­ry­stycz­nym wypły­wa tak­że nabo­żeń­stwo, wyra­ża­ją­ce się m.in. w oso­bi­stych i wspól­no­to­wych spo­tka­niach z Nim na ado­ra­cji Naj­święt­sze­go Sakramentu.

4. Sło­wo Boże i modli­twa. Człon­ko­wie Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa w ramach codzien­nej modli­twy wybie­ra­ją przy­naj­mniej jed­ną z modlitw do Krwi Chry­stu­sa i prak­ty­ku­ją roz­wa­ża­nie Sło­wa Boże­go, by być bar­dziej wol­ny­mi dla Boga, oce­nia­jąc wszyst­kie codzien­ne spra­wy w świe­tle wiecz­no­ści. Przez prak­ty­kę „Sło­wa Życia” człon­ko­wie grup Krwi Chry­stu­sa pra­gną coraz wier­niej żyć w obec­no­ści Boga i wypeł­niać Jego wolę.

5. Jed­ność przez Krew Chry­stu­sa. Człon­ko­wie Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa dążą do tego, by przez wia­rę sta­wać się ducho­wą rodzi­ną, w któ­rej poma­ga­ją sobie wza­jem­nie przez dobra ducho­we i mate­rial­ne (por. Dz. 2, 34–37). Przez ofia­rę prze­la­nej krwi, Chry­stus pojed­nał zie­mię z nie­bem i ludzi pomię­dzy sobą (por. Kol 1, 20), dla­te­go wszę­dzie, gdzie są człon­ko­wie WKC sta­ra­ją się być zna­kiem jed­no­ści, któ­rej Bóg pra­gnie dla swo­ich uczniów (por. J 17, 21).
Więź miło­ści wza­jem­nej, pro­wa­dzą­ca do jed­no­ści jest naj­lep­szym fun­da­men­tem dla nie­sie­nia pomo­cy wszyst­kim potrze­bu­ją­cym. Krew Chry­stu­sa jako praw­dzi­wy skarb ser­ca (por. Mt. 6, 21) uwal­nia od przy­wią­za­nia do dóbr mate­rial­nych i poma­ga dzie­lić się z inny­mi, aby budo­wać Kró­le­stwo Boże.

6. Poko­ra i posłu­szeń­stwo. Krew Chry­stu­sa jest dla człon­ków WKC zna­kiem miło­ści Bożej obja­wio­nej przez uni­że­nie się Syna Boże­go, któ­ry ogo­ło­cił same­go sie­bie dla nasze­go zba­wie­nia sta­jąc się czło­wie­kiem (por. Flp. 2, 6n). W duchu tra­dy­cji św. Kaspra każ­dy sta­ra się przede wszyst­kim o poko­rę, któ­ra wg słów Świę­te­go jest „bra­mą wszyst­kich innych cnót”. Posłu­szeń­stwo Chry­stu­sa aż do prze­la­nia krwi na krzy­żu (por. Flp. 2 8 ), jest wzo­rem nasze­go posłu­szeń­stwa — człon­ków Wspólnoty.

7. Nawró­ce­nie i pojed­na­nie. Chry­stus odku­pił nas „nie czymś prze­mi­ja­ją­cym, sre­brem lub zło­tem, ale swo­ją dro­go­cen­ną Krwią, jako Baran­ka nie­po­ka­la­ne­go i bez zma­zy” (por. 1P 1, 18–19). Świa­do­mi tej wiel­kiej ceny człon­ko­wie WKC podej­mu­ją codzien­ną dro­gę nawró­ce­nia, aby stać się świę­ty­mi, na wzór Tego, któ­ry ich powo­łał (por. 1P 1, 15). Krew Chry­stu­sa przy­na­gla do pojed­na­nia z Bogiem, samym sobą i z inny­mi ludźmi.

8. Wzo­ry życia. Człon­ko­wie Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa spo­glą­da­ją na przy­kład swo­ich Patro­nów, szcze­gól­nie na Mary­ję, któ­rą czczą jako Mat­kę i Kró­lo­wą Prze­naj­droż­szej Krwi, św. Kaspra del Bufa­lo, św. Fran­cisz­ka Ksa­we­re­go, św. Marię De Mat­tias, św. Kata­rzy­nę Sie­neń­ską. Ich życie przy­po­mi­na zawsze o powo­ła­niu człon­ków Wspól­no­ty do świę­to­ści i daje nowe siły, do wypeł­nia­nia swo­jej misji w Koście­le i świe­cie współczesnym.

 

Roz­dział III
Cele Wspól­no­ty i spo­so­by ich realizacji

§ 9

Cela­mi Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa są:
1. Oso­bi­sta for­ma­cja członków.
2. Oży­wie­nie życia parafialnego.
3. Apo­stol­stwo modli­twy i ewan­ge­li­za­cja w ducho­wo­ści Krwi Chrystusa.
4. Budo­wa­nie jed­no­ści we wspól­no­cie na wzór Świę­tej Rodziny.
5. Dzia­łal­ność cha­ry­ta­tyw­no – opiekuńcza.
6. Pra­ca wycho­waw­cza wśród dzie­ci i młodzieży.
7. Wspie­ra­nie dzieł Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chrystusa.
8. Obro­na życia ludzkiego.
9. Wal­ka o god­ność każ­de­go człowieka.
10. Pro­mo­cja chrze­ści­jań­skie­go mode­lu rodziny.

§ 10

Wspól­no­ta reali­zu­je swo­je cele poprzez:

1. Oso­bi­stą for­ma­cję członków:

a) Modli­twę do Krwi Chrystusa,
b) Prak­ty­kę „Sło­wa Życia”,
c) Roz­wa­ża­nie Pisma Świętego,
d) Regu­lar­ne przy­stę­po­wa­nie do sakra­men­tu pojednania,
e) Uczest­nic­two w Eucharystii,
f) Kie­row­nic­two duchowe,
g) Coty­go­dnio­we uczest­nic­two w gru­pie Krwi Chrystusa,
h) Uczest­nic­two ani­ma­to­rów w comie­sięcz­nym spo­tka­niu for­ma­cyj­nym w diecezji,
i) Udział w sku­pie­niach, reko­lek­cjach, odpustach,
j) Budo­wa­nie wspól­no­ty jako ducho­wej rodziny,
k) Czy­ta­nie lite­ra­tu­ry pogłę­bia­ją­cej ducho­wość Krwi Chrystusa.

2. Oży­wia­nie życia parafialnego:

a) Orga­ni­zo­wa­nie i uczest­nic­two w ado­ra­cji Naj­święt­sze­go Sakramentu,
b) Pomoc księ­dzu pro­bosz­czo­wi w pra­cach na rzecz parafii,
c) Udział w spo­tka­niach grup Krwi Chrystusa,
d) Włą­cza­nie się w dzia­łal­ność apo­stol­ską i ewangelizacyjną.

3. Apo­stol­stwo modli­twy i ewan­ge­li­za­cję w ducho­wo­ści Krwi Chrystusa:

a) Dawa­nie świa­dec­twa przez swo­ją posta­wę (życie Ewangelią),
b) Świad­cze­nie o Jezu­sie dzia­ła­ją­cym przez Sło­wo Życia,
c) Pomoc w orga­ni­zo­wa­niu reko­lek­cji, sku­pień i pielgrzymek,
d) Udział w eki­pie pro­wa­dzą­cej reko­lek­cje, nie­dzie­le misyj­ne, spotkania,
e) Roz­po­wszech­nia­nie modlitw i lite­ra­tu­ry o ducho­wo­ści Krwi Chrystusa,
f) Współ­pra­ca z inny­mi rucha­mi chrze­ści­jań­ski­mi w two­rze­niu ini­cja­tyw ewangelizacyjnych.

4. Budo­wa­nie i tro­skę o umoc­nie­nie jed­no­ści we Wspól­no­cie na wzór Świę­tej Rodziny:

a) Kształ­to­wa­nie posta­wy sza­cun­ku i życz­li­wo­ści osób młod­szych i star­szych wobec siebie,
b) Wza­jem­ne wspie­ra­nie się w potrzebach,
c) Ota­cza­nie opie­ką osób star­szych i niepełnosprawnych.

5. Dzia­łal­ność cha­ry­ta­tyw­no – opiekuńczą:

a) Orga­ni­zo­wa­nie i anga­żo­wa­nie się w pomoc charytatywną,
b) Współ­pra­ca z orga­ni­za­cja­mi i insty­tu­cja­mi, któ­rych cele są zgod­ne z nauką społeczną
Kościo­ła katolickiego.

6. Pra­cę wycho­waw­czą wśród dzie­ci i młodzieży:

a) Orga­ni­za­cja reko­lek­cji, czu­wań, adoracji,
b) Spo­tka­nia rekreacyjne,
c) Wspól­ne wyjazdy.

7. Wspie­ra­nie ini­cja­tyw i dzieł Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa takich jak:

a) Reko­lek­cje zamknięte,
b) Reko­lek­cje i misje parafialne ,
c) Dzia­łal­ność domów misyjnych,
d) Hospi­cjum San­ta Galla,
e) Sank­tu­arium Krwi Chrystusa,
f) Wydaw­nic­two „Pomoc”,
g) Misje zagraniczne.

8. Obro­nę życia ludz­kie­go i god­no­ści ludzkiej:

a) Moral­na posta­wa człon­ka WKC poprzez zaan­ga­żo­wa­nie w akcjach w obro­nie życia od poczę­cia do natu­ral­nej śmierci,
b) Ducho­wa adopcja,
c) Zawie­rze­nie ludz­kie­go życia mocy Krwi Chrystusa,

9. Wal­ka o god­ność każ­de­go człowieka:

a) Zaan­ga­żo­wa­nie we współ­pra­cę z ośrod­ka­mi tera­pii, gru­pa­mi wspar­cia, zakła­da­mi karnymi.
b) Wspar­cie ducho­we, moral­ne lub materialne.

 

Roz­dział IV
Pra­wa i obo­wiąz­ki człon­ków Wspól­no­ty Krwi Chrystusa

§11

1. Człon­kiem WKC może być peł­no­let­ni kato­lik, któ­ry po odby­ciu co naj­mniej rocz­ne­go okre­su przy­go­to­waw­cze­go wyra­zi chęć przy­na­leż­no­ści i zosta­nie przyjęty.

2. Człon­kiem WKC może być rów­nież oso­ba nie­peł­no­let­nia. Zasa­dy przyj­mo­wa­nia i uczest­nic­twa w WKC dzie­ci i mło­dzie­ży okre­śla­ją osob­ne regulaminy.

§12

1. For­ma­cja kan­dy­da­tów na człon­ków Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa odby­wa się zgod­nie z przy­ję­tym pro­gra­mem for­ma­cji oraz szcze­gó­ło­wy­mi regulaminami.
Pro­gram for­ma­cji zatwier­dza­ny jest przez Zebra­nie Krajowe.

2. Spo­tka­nia wpro­wa­dza­ją­ce kan­dy­da­tów do WKC orga­ni­zo­wa­ne są przez:

a) Mode­ra­to­ra Pod­re­gio­nu (tzw. dni sku­pie­nia dla kandydatów),
b) Ani­ma­to­rów diecezjalnych,
c) Oso­by upo­waż­nio­ne przez Mode­ra­to­ra Podregionu.

3. Przy­ję­cie kan­dy­da­ta do WKC odby­wa się, na jego proś­bę, w cza­sie dni sku­pie­nia, reko­lek­cji lub innych spo­tkań for­ma­cyj­nych. Nowo przy­ję­ty czło­nek otrzy­mu­je znak Wspólnoty.

§13

1. Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa obej­mu­je nastę­pu­ją­ce for­my przynależności:

a) Gru­py Krwi Chrystusa,
b) Inne for­my ure­gu­lo­wa­ne odręb­ny­mi regulaminami.

2. Pod­sta­wo­wą komór­ką życia i for­ma­cji Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa jest gru­pa Krwi Chry­stu­sa.

a) Gru­py Krwi Chry­stu­sa two­rzą człon­ko­wie, któ­rzy regu­lar­nie spo­ty­ka­ją się na roz­wa­ża­niu Pisma Świę­te­go, wymia­nie doświad­czeń oraz żyją Sło­wem Życia,
b) Zale­ca się, aby gru­py Krwi Chry­stu­sa nie były koedukacyjne.

3. Ist­nie­ją dwa rodza­je Grup Krwi Chry­stu­sa — gru­pa modli­tew­na i gru­pa misyjna.

a) Gru­pę modli­tew­ną sta­no­wią człon­ko­wie spo­ty­ka­ją­cy się coty­go­dnio­wo na modli­twie i roz­wa­ża­niu Pisma Świę­te­go oraz wymia­nie doświad­czeń. W spo­tka­niach grupy
uczest­ni­czą rów­nież kan­dy­da­ci w okre­sie for­ma­cji wstępnej.
b) Człon­ko­wie grup misyj­nych oprócz spo­tkań wła­ści­wych dla grup modli­tew­nych anga­żu­ją się w apostolstwo.

§14

1. Odpo­wie­dzial­ny­mi za gru­py Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa są: pierw­szy i dru­gi animator .
2. Ani­ma­tor wybie­ra­ny jest spo­śród człon­ków grupy.
3. Ani­ma­to­rzy gru­py uzu­peł­nia­ją się wzajemnie.
4. Oso­by będą­ce w związ­kach nie­sa­kra­men­tal­nych do cza­su ure­gu­lo­wa­nia swo­jej sytu­acji, nie mogą peł­nić funk­cji ani­ma­to­ra we Wspól­no­cie na wszyst­kich jej szczeblach.

§15

1. Człon­ko­wie Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa mają pra­wo korzy­stać z dóbr ducho­wych Wspól­no­ty do jakich nale­żą odpusty:

a) w dniu wstą­pie­nia do Wspólnoty,
b) dru­gi pią­tek marca,
c) 29.04. – św. Kata­rzy­ny Sieneńskiej,
d) 24.05. – Mat­ki i Kró­lo­wej Prze­naj­droż­szej Krwi,
e) 01.07. – Uro­czy­stość Naj­droż­szej Krwi Jezu­sa Chrystusa,
f) 14.09. – Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świętego,
g) 15.09. – MB Bole­snej, Nie­wia­sty Nowe­go Przymierza,
h) 21.10. – św. Kaspra del Bufalo.

2. Człon­ko­wie WKC zobo­wią­za­ni są:

a) popie­rać i czyn­nie reali­zo­wać cele Wspólnoty,
b) postę­po­wać zgod­nie ze Sta­tu­tem i regu­la­mi­na­mi Wspólnoty.

3. Człon­ko­stwo usta­je na skutek:

a) rezy­gna­cji człon­ka, któ­ry przed­sta­wia pisem­ną infor­ma­cję Mode­ra­to­ro­wi Pod­re­gio­nu o rezy­gna­cji z przy­na­leż­no­ści do WKC wraz z uza­sad­nie­niem swo­jej decyzji,
b) wyklu­cze­nia człon­ka na pod­sta­wie pisem­ne­go wnio­sku ani­ma­to­ra gru­py lub parafii.
Rada Pod­re­gio­nu podej­mu­je decy­zję o wyklu­cze­niu człon­ka z przy­na­leż­no­ści do WKC za:
— przy­na­leż­ność do ruchów i orga­ni­za­cji zaka­za­nych przez Kościół,
— nie­prze­strze­ga­nie Sta­tu­tu WKC,
— dawa­nie publicz­ne­go zgorszenia
c) śmier­ci człon­ka, o któ­rej ani­ma­tor para­fial­ny infor­mu­je ani­ma­to­ra die­ce­zjal­ne­go, a ten z kolei Radę Pod­re­gio­nu. Ani­ma­tor Rady Pod­re­gio­nu peł­nią­cy funk­cje sekre­ta­rza prze­ka­zu­je infor­ma­cję Radzie Krajowej.

 

Roz­dział V
Struk­tu­ra organizacyjna

§16

Wła­dzę we Wspól­no­cie Krwi Chry­stu­sa sprawują:
a) Zebra­nie Krajowe,
b) Rada Krajowa,
c) Rady Podregionów,
d) Rady Diecezjalne,
e) Rada Młodzieży .

§17

Kaden­cja wszyst­kich władz Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa trwa 3 lata.

§18

Naj­wyż­szą wła­dzą Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa jest Zebra­nie Krajowe.

Man­dat na Zebra­nie Kra­jo­we posiadają:
a) człon­ko­wie Rady Krajowej,
b) człon­ko­wie Rad Podregionów,
c) człon­ko­wie Rad Diecezjalnych,
d) człon­ko­wie Rady Młodzieży

§19

1. Zebra­nie Kra­jo­we odby­wa się raz w roku.
2. Ter­min, miej­sce Zebra­nia Kra­jo­we­go i porzą­dek obrad ogła­sza Rada Kra­jo­wa na co naj­mniej 2 mie­sią­ce przed usta­lo­nym terminem.
3. Jeże­li człon­ko­wie Zebra­nia chcą wnieść jakieś spra­wy do roz­pa­trze­nia na Zebraniu
Kra­jo­wym, to naj­póź­niej na 1 mie­siąc przed ter­mi­nem Zebra­nia, zgła­sza­ją wykaz spraw do Sekre­ta­ria­tu Rady Krajowej.
4. Każ­dy uczest­nik Zebra­nia Kra­jo­we­go może w cza­sie obrad wnieść pod obra­dy spra­wy nie zawar­te w pro­gra­mie za zgo­dą 2/3 gło­sów obec­nych, upraw­nio­nych do gło­so­wa­nia człon­ków Zebra­nia Krajowego.

§20

Do kom­pe­ten­cji i zadań Zebra­nia Kra­jo­we­go Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa należy:

a) zgła­sza­nie kan­dy­da­tów i wybór Ani­ma­to­rów Krajowych,
b) zatwier­dza­nie pro­gra­mu for­ma­cyj­ne­go człon­ków i kan­dy­da­tów WKC,
c) powo­ły­wa­nie komi­sji do zmian i aktu­ali­za­cji Sta­tu­tu WKC,
d) zatwier­dza­nie zmian Sta­tu­tu i Regu­la­mi­nów WKC,
e) zatwier­dze­nie celu i zadań WKC w Pol­sce w danym roku formacyjnym.

§21

W skład Rady Kra­jo­wej wcho­dzi Mode­ra­tor Kra­jo­wy oraz dwo­je wybra­nych przez Zebra­nie Kra­jo­we ani­ma­to­rów. Dodat­ko­wo do rady może być powo­ła­ny skarb­nik oraz oso­ba odpo­wie­dzial­na za formację.

§22

Mode­ra­to­rem Kra­jo­wym WKC jest Pro­win­cjał Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa Pro­win­cji Pol­skiej lub mia­no­wa­ny przez nie­go kapłan CPPS.

§23

Wybo­ry ani­ma­to­rów kra­jo­wych odby­wa­ją się w gło­so­wa­niu taj­nym, bez­po­śred­nim, bez­względ­ną więk­szo­ścią gło­sów spo­śród ani­ma­to­rów kra­jo­wych, pod­re­gio­nów, die­ce­zjal­nych i kan­dy­da­tów zgło­szo­nych przez pod­re­gio­ny. Jeże­li w pierw­szym gło­so­wa­niu żaden z kan­dy­da­tów nie uzy­skał bez­względ­nej więk­szo­ści gło­sów, wybo­ru doko­nu­je się w dru­gim gło­so­wa­niu zwy­kłą więk­szo­ścią gło­sów spo­śród dwóch kan­dy­da­tów, któ­rzy otrzy­ma­li naj­więk­szą ilość głosów.

§24

1. Do kom­pe­ten­cji i zadań Rady Kra­jo­wej Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa należy:

a) reda­go­wa­nie lub opi­nio­wa­nie regulaminów,
b) zatwier­dza­nie nomi­na­cji ani­ma­to­rów podregionu,
c) zatwier­dza­nie nomi­na­cji ani­ma­to­rów die­ce­zjal­nych w poro­zu­mie­niu z Radą Podregionu,
d) w zależ­no­ści od potrzeb powo­ły­wa­nie skarb­ni­ka oraz oso­by odpo­wie­dzial­nej za formację,
e) repre­zen­to­wa­nie Wspól­no­ty i pro­mo­wa­nie ducho­wo­ści Krwi Chrystusa,
f) usta­la­nie kalen­da­rza spo­tkań, piel­grzy­mek, reko­lek­cji, odpu­stów na szcze­blu krajowym,
g) koor­dy­no­wa­nie oraz udzie­la­nie pomo­cy pod­re­gio­nom i die­ce­zjom w roz­wo­ju WKC,
h) powo­ły­wa­nie komi­sji zadaniowych,
i) opra­co­wa­nie celu i zadań WKC w Pol­sce w danym roku formacyjnym

2. Decy­du­ją­cy głos w Radzie Kra­jo­wej w spra­wach spor­nych ma Mode­ra­tor Krajowy.

§25

W skład Rady Pod­re­gio­nu Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa wcho­dzą mia­no­wa­ny przez Pro­win­cja­ła Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa Mode­ra­tor Pod­re­gio­nu oraz dwo­je ani­ma­to­rów pod­re­gio­nu zatwier­dzo­nych przez Radę Krajową.

2. Do kom­pe­ten­cji i zadań Rady Pod­re­gio­nu należy:

a) powo­ły­wa­nie ani­ma­to­rów diecezjalnych,
b) zatwier­dza­nie ani­ma­to­rów parafialnych,
c) repre­zen­to­wa­nie WKC we wła­snym podregionie,
d) ani­mo­wa­nie i popu­la­ry­zo­wa­nie grup Krwi Chry­stu­sa dzia­ła­ją­cych w diecezjach,
e) pro­pa­go­wa­nie WKC tam, gdzie jest jesz­cze nie­zna­na i pro­mo­wa­nie ducho­wo­ści Krwi Chrystusa,
f) koor­dy­no­wa­nie przy­ję­tych kie­run­ków dzia­łań w podregionie,
g) uczest­nic­two w reko­lek­cjach i warsz­ta­tach dla ani­ma­to­rów diecezjalnych,
h) przy­go­to­wa­nie i pro­wa­dze­nie dni sku­pie­nia dla ani­ma­to­rów die­ce­zjal­nych i para­fial­nych podregionu.

§26

1. Radę Die­ce­zjal­ną Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa sta­no­wi dwo­je ani­ma­to­rów nomi­no­wa­nych przez Radę Pod­re­gio­nu i zatwier­dzo­nych przez Radę Krajową.

2. Do kom­pe­ten­cji i zadań Rady Die­ce­zjal­nej Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa należy:

a) repre­zen­to­wa­nie WKC w kon­tak­tach z kurią die­ce­zjal­ną, opie­ku­nem die­ce­zjal­nym, pro­bosz­cza­mi para­fii, w die­ce­zjal­nej radzie ruchów kato­lic­kich, w życiu Kościo­ła lokalnego
b) współ­pra­ca z opie­ku­na­mi i ani­ma­to­ra­mi innych ruchów dzia­ła­ją­cych w diecezji,
c) pro­mo­wa­nie ducho­wo­ści Krwi Chrystusa,
d) współ­pra­ca z Radą Pod­re­gio­nu i prze­ło­żo­nym domu misyj­ne­go Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chrystusa,
e) mia­no­wa­nie i odwo­ły­wa­nie ani­ma­to­rów parafialnych,
f) udzie­la­nie wspar­cia i tro­ska o roz­wój i for­ma­cję ani­ma­to­rów parafialnych,
g) poma­ga­nie w roz­wią­zy­wa­niu pro­ble­mów w gru­pach Krwi Chry­stu­sa dzia­ła­ją­cych w parafiach,
h) wizy­to­wa­nie spo­tkań para­fial­nych i spo­tkań grup Krwi Chrystusa,
i) pro­wa­dze­nie for­ma­cji wstęp­nej dla kandydatów,
j) pro­wa­dze­nie die­ce­zjal­nych dni skupienia,
k) uczest­ni­cze­nie w for­ma­cyj­nych dniach sku­pie­nia orga­ni­zo­wa­nych przez Radę Pod­re­gio­nu WKC oraz w dorocz­nych reko­lek­cjach orga­ni­zo­wa­nych przez Radę Kra­jo­wą WKC,
l) Rada Die­ce­zjal­na WKC w poro­zu­mie­niu z Radą Pod­re­gio­nu może wystą­pić do Kurii z proś­bą o usta­no­wie­nie (w oso­bie kapła­na) opie­ku­na die­ce­zjal­ne­go WKC.

§27

Rada Para­fial­na Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa skła­da się z dwoj­ga ani­ma­to­rów wyło­nio­nych spo­śród ani­ma­to­rów grup, nomi­no­wa­nych przez Radę Die­ce­zjal­ną i zatwier­dzo­nych przez Radę Podregionu.

2. Do kom­pe­ten­cji i zadań Rady Para­fial­nej należy:

a) repre­zen­to­wa­nie WKC na tere­nie para­fii i pro­mo­wa­nie ducho­wo­ści Krwi Chrystusa,
b) czu­wa­nie nad pra­wi­dło­wą dzia­łal­no­ścią grup Krwi Chrystusa,
c) pro­wa­dze­nie sku­pień para­fial­nych i prze­ka­zy­wa­nie tema­tów formacyjnych,
d) aktyw­ne uczest­ni­cze­nie w sku­pie­niach diecezjalnych,
e) udział w for­ma­cyj­nych dniach sku­pie­nia orga­ni­zo­wa­nych przez Radę Pod­re­gio­nu WKC,
f) orga­ni­zo­wa­nie i koor­dy­no­wa­nie pro­wa­dzo­nych ado­ra­cji para­fial­nych i innych spo­tkań WKC ,
g) aktyw­ny udział w życiu parafialnym,
h) tro­ska o star­szych i cho­rych człon­ków Wspólnoty,
i) współ­pra­ca z ani­ma­to­ra­mi diecezjalnymi,
j) wystę­po­wa­nie z proś­bą do księ­dza pro­bosz­cza o mia­no­wa­nie opie­ku­na para­fial­ne­go WKC.
k) współ­pra­ca z księ­dzem pro­bosz­czem i opie­ku­nem Wspólnoty.

§28

1. Do kom­pe­ten­cji i zadań Ani­ma­to­ra Gru­py Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa należy:

a) ani­mo­wa­nie życia ducho­wo­ścią Krwi Chry­stu­sa w grupie,
b) dba­nie o dobre wza­jem­ne rela­cje w grupie,
c) czu­wa­nie nad pra­wi­dło­wo­ścią prze­bie­gu odby­wa­nych spotkań,
d) udział w comie­sięcz­nych spo­tka­niach parafialnych,
e) prze­ka­zy­wa­nie gru­pie tema­tów formacyjnych,
f) współ­pra­ca z ani­ma­to­ra­mi parafialnymi,
g) zgła­sza­nie nowych kan­dy­da­tów i człon­ków gru­py ani­ma­to­ro­wi parafialnemu,
h) tro­ska o for­ma­cję osób pra­gną­cych wstą­pić do WKC,
i) prze­ka­zy­wa­nie Radzie Die­ce­zjal­nej opi­nii o kan­dy­da­cie wyra­ża­ją­cym chęć wstą­pie­nia do WKC.

§29

1. Na wszyst­kich szcze­blach struk­tur zarzą­dza­nia WKC wybie­ra się oso­by peł­nią­ce funk­cje sekre­ta­rza i skarb­ni­ka, spo­śród człon­ków rad lub spo­za nich.
2. Zada­niem sekre­ta­rza jest przede wszyst­kim pro­wa­dze­nie i aktu­ali­za­cja ewi­den­cji członków.
3. Skarb­nik trosz­czy się o pozy­ski­wa­nie środ­ków w for­mie dobro­wol­nych ofiar oraz o roz­trop­ne dys­po­no­wa­nie środkami.

 

Roz­dział VI
Spra­wy majątkowe

§30

Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa nie posia­da oso­bo­wo­ści praw­nej oraz wła­sne­go majątku.

§31

Cele Wspól­no­ty reali­zo­wa­ne są poprzez oso­by peł­nią­ce bez­płat­nie posługi.

§32

Środ­ki na reali­za­cję celów Wspól­no­ty pocho­dzą z dobro­wol­nych ofiar pie­nięż­nych i darowizn.
§33

Zarzą­dza­nie finan­sa­mi WKC win­no odby­wać się w poczu­ciu odpo­wie­dzial­no­ści i zgod­nie z prawem

§34

Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa wspie­ra dzie­ła Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chrystusa.

§35

1. Człon­ko­wie Wspól­no­ty skła­da­ją dobro­wol­ne ofiary.
2. Zebra­ne ofia­ry zasi­la­ją budżet WKC na wszyst­kich jej szcze­blach i two­rzą fun­dusz finansowy.
3. Podział środ­ków odby­wa się według zasad zawar­tych w regu­la­mi­nie – „For­ma­cja eko­no­micz­na WKC”.

 

Roz­dział VII
Ewi­den­cje i rejestry

§36

1. WKC pro­wa­dzi ewi­den­cję swo­ich członków.

2. Ewi­den­cja obejmuje:

a) imię i nazwisko,
b) aktu­al­ny adres kore­spon­den­cyj­ny i zamieszkania,
c) przy­na­leż­ność do para­fii, die­ce­zji i podregionu.

3. Ewi­den­cję człon­ków pro­wa­dzi się w for­mie pisem­nej lub elek­tro­nicz­nej, pozwa­la­ją­cej na spo­rzą­dza­nie wydruków.

4. Dane prze­cho­wu­je się i udo­stęp­nia zgod­nie z usta­wą o ochro­nie danych osobowych.

 

Roz­dział VIII
Zmia­na Statutu

§ 37

W celu doko­na­nia zmian tre­ści niniej­sze­go Sta­tu­tu, każ­do­ra­zo­wo Zebra­nie Kra­jo­we powo­łu­je i zatwier­dza Komi­sję Statutową.

§ 38

Zatwier­dze­nie zmian tek­stu Sta­tu­tu Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa Regio­nu Pol­skie­go odby­wa się w dro­dze gło­so­wa­nia więk­szo­ścią 2/3 gło­sów człon­ków Zebra­nia Kra­jo­we­go, zgod­nie z kom­pe­ten­cja­mi zapi­sa­ny­mi w niniej­szym Statucie.

§ 39

Sta­tut Regio­nu Pol­skie­go WKC zatwier­dza Dyrek­tor Cen­tral­ny zgod­nie z art. 18 Sta­tu­tu Generalnego.

 

Roz­dział IX
Prze­pi­sy końcowe

§40

Na pod­sta­wie niniej­sze­go Sta­tu­tu opra­co­wy­wa­ne są wła­ści­we Regu­la­mi­ny WKC , opi­nio­wa­ne przez Radę Kra­jo­wą i zatwier­dza­ne każ­do­ra­zo­wo przez Zebra­nie Kra­jo­we WKC.

§41

W spra­wach nie­ure­gu­lo­wa­nych niniej­szym Sta­tu­tem mają zasto­so­wa­nie prze­pi­sy Sta­tu­tu Gene­ral­ne­go Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa zatwier­dzo­ne­go przez Papie­ską Radę ds. Świec­kich z dnia 24 maja 1988 poz. 714/88/S‑61/A‑58.

§42

Niniej­szy Sta­tut Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa Regio­nu Pol­skie­go wcho­dzi w życie z dniem zatwier­dze­nia przez Dyrek­to­ra Centralnego.

Dekret ks. Gene­ra­ła zatwier­dza­ją­cy Sta­tu­ty i jego tłumaczenie: