Pokój zamiesz­ka, kie­dy Pan przy­bę­dzie. W adwen­to­wej refleksji,
w sku­pie­niu przy kon­fe­sjo­na­le, w ciszy wycze­ki­wa­nia na wigi­lij­ną gwiazdę,
do gorą­ce­go i otwar­te­go ser­ca niech przyj­dzie Pan i umoc­ni nas swo­im pokojem,
byśmy go mogli roz­da­wać wszę­dzie tam, gdzie niepokój. 

Przy wigi­lij­nym sto­le łamiąc opła­tek świę­ty, pomnij­my, że dzień ten rado­sny w miło­ści jest poczęty. 

Bło­go­sła­wio­nych Świąt Boże­go Naro­dze­nia od całej Rodzi­ny Krwi Chry­stu­sa!