Ach co to  były  za  Rekolekcje!

Reko­lek­cje  z P. Jadwi­gą i  Jac­kiem Pulikowskimi

W  dniach 8 – 10  luty 2019r  w Domu  Reko­lek­cyj­nym Misjo­na­rzy  Krwi  Chry­stu­sa  w  Oża­ro­wie Mazo­wiec­kim, odby­ły  się Reko­lek­cje z P. Jadwi­gą  i  Jac­kiem Puli­kow­ski­mi  na temat: „Miłość  mał­żeń­ska —miło­ścią  czy­stą, a nie  bez­wstyd­ną”.  Głów­nym  orga­ni­za­to­rem  tych  reko­lek­cji  był Misjo­narz Ks. Bogu­sław  Wit­kow­ski CPPS.

Uczest­ni­czy­ło w  nich ok. sto  osób. Były  wśród  nich  zarów­no  rodzi­ny z  dzieć­mi, jak i   same  mał­żeń­stwa,  a  tak­że  narze­cze­ni. W  tym  cza­sie,  kie­dy  rodzi­ce  słu­cha­li  kon­fe­ren­cji,  wte­dy  dzieć­mi  zaj­mo­wa­ły  się  opie­kun­ki. Były  trzy  gru­py  z  podzia­łem  na dwie gru­py  dzie­cię­ce i  jed­ną  mło­dzie­żo­wą. Reali­zo­wa­li  oni  odręb­ny  pro­gram tema­tycz­ny, któ­re­go tre­ści  zapre­zen­to­wa­li na  zakoń­cze­nie  Reko­lek­cji oraz każ­de­go  dnia  po  zakoń­cze­niu  Mszy  Świę­tej. Dzie­ci  i  mło­dzież zaj­mo­wa­li  się  Anio­ła­mi. Każ­dy  z  nich  wyko­nał  podo­bi­znę  swo­je­go  Anio­ła  Stró­ża,  któ­re­go  w  domu  umie­ści  w  widocz­nym  miej­scu,  aby  przy­po­mi­nał  mu,  że  każ­de­go  dnia  ma  z  Nim  roz­ma­wiać,  jak z  przy­ja­cie­lem, i  ma się  do  Nie­go  upo­dab­niać, a  rodzi­com  Anioł ma przy­po­mi­nać,  że  dobrze  było­by  ćwi­czyć  aniel­ską  cierpliwość.

Wiel­kim  zain­te­re­so­wa­niem  cie­szy­ły  się  bar­dzo  cie­ka­we kon­fe­ren­cje P.  Jac­ka  Puli­kow­skie­go.  Nie  poświę­cę  wie­le  uwa­gi oma­wia­jąc  to  co  mówił,  ale  chcę   to  jak  mówił. Tego  co  mówił  nie  spo­sób stre­ścić  w  kil­ku  zda­niach. O  tym  moż­na  poczy­tać  w  wie­lu  jego  książ­kach. Pan  Jacek  do  każ­dej  poda­wa­nej przez  sie­bie pra­wi­dło­wo­ści  i  teo­re­tycz­ne­go  stwier­dze­nia, np jak  funk­cjo­nu­ją mał­żeń­stwa, dawał  przy­kład  z  życia  wzię­ty. Przy­kła­dy  te   dawa­ły  wie­le  do  myśle­nia. To  spra­wia­ło, że  nikt  nie  czuł  się  oso­bi­ście  skry­ty­ko­wa­ny,  czy  wyśmia­ny,  cho­ciaż  uczest­ni­cy czę­sto mie­li  wra­że­nie,  że  o  nich  mowa. Reak­cją na  te cie­ka­wie  i  zabaw­ne   przy­kła­dy był grom­ki  śmiech.  Nie­któ­rzy  może  po  raz  pierw­szy  śmie­li  się  sami  z  sie­bie i  wca­le  nie  czu­li  się  dotknię­ci  taką  sytuacją.

Pan  Jacek  Puli­kow­ski wie­lu  z  nas powyw­ra­cał nam  nasze  wyobra­że­nia o  sobie,  a  nawet  prze­ko­na­nia —  jacyż  to  wspa­nia­li  jeste­śmy.  Następ­nie zapro­po­no­wał  nam (  nie  mówiąc:  musi­cie to,  musi­cie  tam­to,  musi­cie…  ), meto­dy,  spo­so­by,  jak  mamy  poukła­dać nasze  wnę­trza.  Jak  mamy  upo­rząd­ko­wać  bała­gan  w  naszych  szu­fla­dach  róż­nych  przy­zwy­cza­jeń oraz

jak i  kie­dy  porząd­ko­wać    pół­ki  róż­nych  naszych  moż­li­wo­ści fizycz­nych,  psy­chicz­nych i  duchowych.

Oto  w  jaki  spo­sób P.  Jacek  Puli­kow­ski  zbu­rzył mit,  a  tak­że  zakwe­stio­no­wał  bzdur­ne  gada­nie  tych,  któ­rzy  uwa­ża­ją,  że  przed  zawar­ciem sakra­men­tu  mał­żeń­stwa trze­ba  ze  sobą  pomiesz­kać,  żeby  spraw­dzić,  czy  do  sie­bie  pasu­ją.  – „  Pod  wzglę­dem  fizycz­nym  każ­dy  męż­czy­zna  pasu­je  do  każ­dej kobie­ty,  zaś  pod  wzglę­dem  psy­chicz­nym  żaden  męż­czy­zna  nie  pasu­je  do  żad­nej  kobiet.”

Pan  Jacek  zwra­cał  uwa­gę  na  zasa­dy,  for­my  i  spo­so­by  komu­ni­ka­cji  mię­dzy  mał­żon­ka­mi,  mając  na  uwa­dze  róż­ni­ce  w  ich  funk­cjo­no­wa­niu, jako  kobie­ty  i  męż­czy­zny.  Nie  pomi­nął   tak­że  komu­ni­ka­cji  mię­dzy  rodzi­ca­mi a  dzieć­mi. Omó­wił  jede­na­ście  kana­łów  dobrej  komunikacji.

Oto  recep­ta  na  szczę­ście: — „W  mał­żeń­stwie mamy  zaspa­ka­jać nie  tyle  swo­je  potrze­by,  ale  przede  wszyst­kim  potrze­by  współmałżonka.”

W  wycho­wa­niu  dzie­ci  waż­ne są:  miłość,  dotyk  i  kon­se­kwen­cja. Niżej  poda­ny  przy­kład  bar­dzo  dobrze  ilu­stru­je osią­gnię­cia   wycho­waw­cze.  „Suk­ce­sem  wycho­waw­czym nie jest  to,  że  moje  dziec­ko  ma  naj­lep­szą  komór­kę  w  kla­sie,  ale   suk­ce­sem  jest to,  że moje  dziec­ko  jedy­ne  w  kla­sie  nie  ma  komór­ki i  nie  czu­je,  że  jest gor­sze  od  tych,  któ­rzy  je  mają.”

Nie­kon­wen­cjo­nal­ność  prze­ka­zu spra­wia­ła,  że kon­fe­ren­cje  P. Jac­ka  Puli­kow­skie­go  były  nie­po­wta­rzal­ny­mi  lek­cja­mi  porząd­ku­ją­cy­mi nasze  rela­cje  z  inny­mi.  Myślę,  że  każ­dy będzie  miał  co  robić  pod­czas  odra­bia­nia  lek­cji  w  życiu  codzien­nym,  bio­rąc  pod  uwa­gę  suge­stie i  wska­zów­ki  P. Jacka..

Pozdra­wiam w Chry­stu­sie  z modli­twą i zapra­szam na reko­lek­cje let­nie dla rodzin i narze­czo­nych tutaj w Oża­ro­wie Maz. w dwóch turnusach: