Rekolekcje weekendowe (skupienie) z Radą Krajową

Tema­tem sku­pie­nia: 8. Jak WKC wypeł­nia „testa­ment” św. Kaspra. 
Świę­ci są darem Boga dla Kościo­ła i świa­ta. Takim darem dla Kościo­ła pol­skie­go jest tak­że św. Kasper del. Bufa­lo – rzym­ski kapłan, zało­ży­ciel Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa.  Jako pro­rok swe­go cza­su świę­ty Kasper sta­rał się usil­nie o odno­wę Kościo­ła. . Kasper wie­dział, że to zada­nie odno­wy prze­ra­sta ludz­kie siły i dla­te­go szu­kał war­to­ści, dzię­ki któ­rej moż­na prze­zwy­cię­żyć ludz­kie sła­bo­ści. Zna­lazł ją we Krwi Chrystusa. 

Oto kil­ka aspek­tów z tego tematu:

Świę­ty Kasper gło­sił Sło­wo Boże, my żyje­my Sło­wem Bożym.Bóg stwa­rzał świat mocą Sło­wa. Sło­wo Boże jest pierw­szym zamysłem,
gdzie Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa w pro­wa­dza w życie.

Mamy uczyć się dzie­lić Ewan­ge­li­za­cja ma być widocz­na w naszym życiu. Jeden dru­gie­mu poma­ga i wspie­ra. Jezus przy­szedł do
uczniów i był obec­ny. Mamy czuć obec­ność Jezusa.

Mówie­nie o cier­pie­niu, o krzy­żu, to rów­na się Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa, jako drog
i do rado­ści pas­chal­nej. Czło­wiek gubi się w cier­pie­niu. Jezus pierw­szy zna­lazł roz­wią­za­nie w cier­pie­niu – wołaniem/krzykiem
Krwi Chry­stu­sa. Jeże­li ja cier­pię mogę pozdra­wiać, uwiel­biać Krew Chry­stu­sa, mogę tak czy­nić, gdy widzę dru­gie­go cierpiącego
czło­wie­ka. Pamię­taj­my, żeby nie zosta­wiać człon­ków Wspól­no­ty, jeże­li jest ktoś choruje.
Z listu św. Kaspra: Życie zewnętrz­ne ma być opar­te na życiu wewnętrz­nym. Poko­ra to praw­da, służ­ba umi­ło­wa­nia krzy­ża, miłość.
Strzec się leni­stwa ducho­we­go, któ­re powsta­je z kom­pro­mi­su, nie­mo­cy ducho­wej. Owo­cem grze­chu jest niemoc.Pielęgnować relację
do Trój­cy Świę­tej. Kto żyje w posłu­szeń­stwie, żyje zgod­nie z wolą Bożą. Więk­szą chwa­łę odda­je­my Bogu jeże­li jeste­śmy posłusz­ni np. proboszczowi

Aby odno­wić wspólnotę/grupę, Kościół, to sami musi­my być odno­wie­ni przez praw­dzi­wy zgod­ny z regu­la­mi­nem udział w Gru­pie Krwi Chrystusa: 

Ks. Bogu­sław przy­po­mniał waż­ne aspek­ty na spo­tka­niu Gru­py Krwi Chrystusa
— Roz­wa­ża­nie i życie Sło­wem Bożym (Sło­wem Życia)
— Bycie w sta­nie łaski
— Pojed­na­nie z sobą i z inny­mi, jeśli nie będzie pojed­na­nia będzie anty-świadectwo
Czło­nek WKC – naczyn­kiem miło­ści „Gdzie dwaj, albo trzej” (Mt 18)
— Na spo­tka­niu  naj­waż­niej­szy jest Jezus – obec­ność Jezu­sa, więc trze­ba trosz­czyć się, aby była dobra atmosfera.
Spo­ty­ka­my się dla Jezu­sa i z Jezusem.

 

Spo­tka­nie w gru­pach na roz­wa­ża­niu Sło­wa Boże­go i wymia­nie doświadczeń 

 

Ksiądz Bogu­sław przy­po­mniał rów­nież, jak powin­no prze­bie­gać spo­tka­nie w grupie

Odmó­wie­nie przez pro­wa­dzą­ce­go krót­kiej modli­twy do Ducha Świę­te­go z proś­bą o oczysz­cze­nie i otwar­cie umy­słu na dzia­ła­nie Ducha Bożego.

SŁUCHANIE FRAGMENTU Z PISMA ŚWIĘTEGO

Gło­śne odczy­ta­nie przez jed­ne­go z uczest­ni­ków wcze­śniej obra­ne­go frag­men­tu Pisma Świę­te­go, zazwy­czaj z naj­bliż­szej przy­szłej niedzieli.

ROZWAŻANIE

Roz­wa­ża­nie Ewan­ge­lii jest naj­pięk­niej­szą modli­twą, wte­dy roz­ma­wia­my z Bogiem.
Zada­je­my sobie w ser­cu pyta­nie, co Bóg mówi do mnie oso­bi­ście przez roz­wa­ża­ny tekst.
Poszu­ki­wa­nie, prze­my­śle­nie w chwi­li ciszy jest też pró­bą odpo­wie­dzi na zada­ne w ser­cu pytania:
Co powi­nie­nem w swym życiu zmie­ni? O co pro­sić? Za co prze­pro­sić? Za co dzię­ko­wać? Co do mnie dzi­siaj przez wybra­ny frag­ment mówi Jezus? Jak chcę żyć wybra­nym sło­wem w tym tygodniu? 
CO MNIE DOTYKA, TO MNIE DOTYCZY.
Tu jest wła­śnie modli­twa, roz­mo­wa z Bogiem w ciszy, w sercu.

DZIELENIE — z prze­ży­te­go rozważania

Na forum dzie­li­my się oso­bi­stym odbio­rem Sło­wa Boże­go mię­dzy sobą (nie w for­mie modli­twy).

1.  Przy­ta­cza­my treść naj­moc­niej prze­ży­te­go zdania/ słowa.
2. Wypo­wie­dzi doko­nu­je się w pierw­szej oso­bie licz­by poje­dyn­czej. (ja, nie ludzie, nie sąsiad­ka, krew­ny czy zna­jo­mi, ale ja mam się zmie­niać, nawracać).
3.  Podzie­le­nie się tym, co prze­ży­łam na oso­bi­stym spo­tka­niu z Jezu­sem pod­czas rozważania.

Sfor­mu­ło­wa­nie prze­my­śleń w wypo­wie­dzi, w jaki kon­kret­ny spo­sób będziesz żył (żyła) według tego Sło­wa (pomyśl o cze­ka­ją­cych Cię zada­niach, spra­wach, spo­tka­niach — to wszyst­ko będzie oka­zją doświad­cze­nia mocy Sło­wa Bożego).
Zauważ­my, że przez wypo­wie­dzi innych sło­wa tra­fia­ją do kogoś z nas, może­my się nawza­jem wspierać.

Na zakoń­cze­nie wła­snej wypo­wie­dzi moż­na powie­dzieć „Dzię­ku­ję” jako znak że już skończyłam/ skończyłem.

MODLITWY SPONTANICZNE (krót­kie)

Każ­dy uczest­nik powi­nien mieć szan­se udzia­łu i słu­cha­my sie­bie nawza­jem, aby się nie powta­rzać w inten­cjach. W modli­twach spon­ta­nicz­nych nale­ży uwzględ­nić: uwiel­bie­nie, dzięk­czy­nie­nie, prze­pro­sze­nie, proś­by — szcze­gól­nie nale­ży mieć na uwa­dze treść roz­wa­ża­ne­go Sło­wa Boże­go, aby wyra­zić wdzięcz­ność Bogu.

Zakoń­cze­nia doko­nu­je pro­wa­dzą­cy wezwa­niem: „Chwa­ła Ojcu …

WYBÓR SŁOWA ŻYCIA — Sło­wo Życia na bie­żą­cy tydzień wybie­ra­my w tym momen­cie lub na koń­cu spotkania.

 

WYMIANA DOŚWIADCZEŃ — ze Sło­wem Życia

Trze­ba sta­rać się żyć Sło­wem Życia, aby na spo­tka­nie nie przyjść z pusty­mi ręko­ma, aby móc poda­ro­wać  innym doświad­cze­nie pomo­cy Bożej. To nie ma być opo­wie­dzia­ne miłe prze­ży­cie, ani jakaś szcze­gól­na histo­ryj­ka czy stresz­cze­nie, jak minął tydzień.

Zna­my według poni­żej wymie­nio­nych trzech punk­tów i w róż­nych sytu­acjach nale­ży odwo­ły­wać się do nich. Nie muszą to być wiel­kie spra­wy, bo nasza codzien­ność skła­da się rów­nież z drob­nych sytu­acji. Na pod­sta­wie poniż­szych punk­tów uczmy się mówić nasze doświadczenia.

Pro­blem – sytu­acja przed spo­tka­niem z Jezusem
Pomoc z góry – sytu­acja w cza­sie spo­tka­nia z Jezu­sem w Sło­wie Bożym
Owo­ce – sytu­acja po spo­tka­niu z Jezu­sem w Sło­wie Bożym

Na zakoń­cze­nie wypo­wie­dzia­ne­go doświad­cze­nia moż­na powie­dzieć: „Bło­go­sła­wio­na Krew Jezusowa”

Gdy już wszy­scy podzie­lą się swo­imi doświad­cze­nia­mi pro­wa­dzą­cy koń­czy modli­twą np.:
Ojcze Przed­wiecz­ny ofia­ru­je­my Ci Naj­droż­szą Krew Jezu­sa Chry­stu­sa. Niech Ona zgła­dzi nasze grze­chy, obda­rzy zmar­łych zba­wie­niem i zacho­wa Twój Kościół w miło­ści i jed­no­ści. Amen.
Mat­ko i Kró­lo­wo Prze­naj­droż­szej Krwi – módl się za nami
Świę­ty Kasprze – módl się za nami
Świę­ta Mario De Mat­tias — módl się za nami

APOSTOLSTWO — Może­my się też podzie­lić apo­stol­stwem i zapla­no­wać dalsze.

 

Każ­dy czło­nek, nie­za­leż­nie od for­my przy­na­leż­no­ści, powi­nien roz­wa­żać codzien­nie Pismo Święte.

                                                                                            Godzi­na Pytań

                                   Ado­ra­cja Naj­święt­sze­go Sakra­men­tu od godzi­ny 20:00–7:30

Eucha­ry­stia nie­dziel­na na zakoń­cze­nie week­en­do­wych rekolekcji

                                                      Wstą­pie­nie do Wspól­no­ty Krwi Chrystusa
  

 

 

 

 

 

 

Zobacz wię­cej: Die­ce­zja Zielonogórsko-Gorzowska 

Reflek­sje z dni sku­pie­nia i doświadczenia

Doświad­czy­łem pod­czas sku­pie­nia nie tyl­ko ludzi podob­nie myślą­cych, ale też jed­ne­go ducha, zwłasz­cza, gdy roz­wa­ża­li­śmy w gru­pie Sło­wo Boże, a następ­nie któ­re to uzdal­nia­ło nas do dzie­le­nia się doświad­cze­niem dzia­ła­nia Pana Jezu­sa w naszym życiu.
          W cza­sie „Godzi­ny Pytań”, dzię­ki wyja­śnie­niu ks. Bogu­sła­wa, uświa­do­mi­łem sobie, jak war­to­ścio­we jest czę­ste przyj­mo­wa­nie Pana Jezu­sa w Eucha­ry­stii, że tyl­ko wte­dy może wzra­stać i wzra­sta życie Boże w czło­wie­ku i że posłu­szeń­stwo wobec Pana Boga i Kościo­ła o wie­le wię­cej zna­czy niż moje wła­sne wysił­ki na dro­dze wiary.
          W koń­cu pod­czas sku­pie­nia mogłem spo­tkać Żywe­go Boga, w Naj­święt­szym Sakra­men­cie, spę­dzić godzi­nę ado­ra­cji w obec­no­ści Oso­by, któ­ra mnie kocha

Arek

           Uczest­ni­czy­łem w dniach sku­pie­nia WKC w Czę­sto­cho­wie. Tym co naj­bar­dziej mnie poru­szy­ło i utkwi­ło w pamię­ci był moment „Wymia­ny Doświad­czeń”. Wte­dy mogłem usły­szeć, jak Pan Bóg dzia­ła wśród ludzi, jak pomoc­ny jest w naszym życiu i jak nas umac­nia. Wysłu­cha­łem wie­lu doświad­czeń, co mnie bar­dzo ubo­ga­ci­ło. Jed­no­cze­śnie sam mogłem się podzie­lić swo­im doświad­cze­nia­mi, w któ­rych czu­łem pomoc Bożą.

Janusz z Kluczborka

            Na sku­pie­nie poje­cha­łam ponie­waż czu­łam, że potrze­bu­ję wspar­cia, odno­wy. Odna­la­złam to wszyst­ko, będąc tam. Poran­na jutrz­nia, msza św., wspól­ne posił­ki, zaję­cia two­rzy­ły taką har­mo­nię. Kon­fe­ren­cje były inte­re­su­ją­ce, utwier­dzi­ły mnie w prze­ko­na­niu, że roz­wa­ża­nie Boże­go sło­wa i życie tum sło­wem we wspól­no­cie, naszej gru­pie ma sens. Rów­nież spo­tka­nie w gru­pie  pod­czas sku­pie­nia było bar­dzo dobre. Zauwa­ży­łam, że każ­dy z nas jest inny, ma inne spo­strze­że­nia. Od każ­de­go moż­na coś dobre­go wziąć. 
            Prze­ży­wa­łam też pew­ne trud­no­ści, bo w domu zosta­wi­łam cho­re­go męża, ale odda­wa­łam to Panu Bogu na każ­dej mszy św. i noc­nej ado­ra­cji. Dzię­ku­ję wszyst­kim, któ­rzy trosz­czy­li się o moje­go męża, kie­dy ja byłam na sku­pie­niu. Dzię­ku­ję ks. Bogu­sła­wo­wi za roz­mo­wę i wska­za­nia, któ­re były mi potrzebne.

Gra­ży­na

            Na dniach sku­pie­nia nie byłam od wie­lu lat. Gdy teraz przy­je­cha­łam poczu­łam bar­dzo rodzin­ną atmos­fe­rę. Mia­łam wra­że­nie, jak­by wszy­scy cze­ka­li na mnie, a ja naresz­cie się wybra­łam i bar­dzo się cie­szy­łam, że jestem, bo takiej wewnętrz­nej rado­ści daw­no nie prze­ży­wa­łam. Na nowo odna­la­złam i odno­wi­łam Wspól­no­tę. Tak bar­dzo potrze­bo­wa­łam doświad­czyć wza­jem­nej miło­ści, jed­no­ści i poczuć Boże­go Ducha. Dzię­ku­ję za ten pięk­ny czas.

Cze­sia ze Szprotawy

Doświad­cze­nie zwią­za­ne z przy­jaz­dem na dni skupienia

            Na te dni sku­pie­nia, mia­łam pro­blem, żeby przy­je­chać ponie­waż mój ojciec leżał już w szpi­ta­lu od śro­dy, a ope­ra­cja mia­ła być w czwar­tek. Nie ope­ro­wa­li go w ten dzień ponie­waż w tym dniu było bar­dzo dużo zabie­gów więc prze­nie­sio­no na pią­tek więc nie wie­dzia­łam jak się to wszyst­ko potoczy.
            W różań­cu do Krwi Chry­stu­sa modli­łam się i pole­ci­łam moje­go ojca pro­sząc o szczę­śli­wą ope­ra­cję, a ja żebym mogła być na tych rekolekcjach.
            Pan wysłu­chał mojej proś­by ope­ra­cja się uda­ła, a ja mogłam uczest­ni­czyć w reko­lek­cjach, któ­re dają mi siłę do dal­szych moich sytu­acji w życio­wych, abym mogła iść peł­na ener­gii i nadziei. W noc­nej ado­ra­cji dzię­ko­wa­łam i modli­łam się o siłę i zdro­wie dla moje­go ojca, aby jak naj­szyb­ciej powró­cił do formy.
            Te reko­lek­cje były dla mnie czymś wyjąt­ko­wym, bo mogłam się wyci­szyć i prze­ży­wać je z radością.
Pan Jezus poka­zał mi, że mam pokła­dać w nim ufność i nie wąt­pić w jego miłość i miło­sier­dzie, któ­rym mnie obdarza. 

Bło­go­sła­wio­na Krew Jezusowa!
Mary­sia Ś.