BŁOGOSŁAWIENI, KTÓRZY SIĘ SMUCĄ, ALBOWIEM ONI BĘDĄ POCIESZENI kolej­ny temat formacyjny
dsc00671

dscn3065 dscn3066
dscn3068  dscn3071 dscn3073 dsc00684 dscn3074
dsc00669

dscn3081 dscn3084aa dscn3082 dsc00676 dscn3075
dsc00713
Przy­go­to­wa­nie do kon­fe­ren­cji i Kon­fe­ren­cja ks. Danie­la CPPS: BŁOGOSŁAWIENI, KTÓRZY SIĘ SMUCĄ, ALBOWIEM ONI BĘDĄ POCIESZENI
dscn3086 dscn3088 dscn3094 dsc00697
dscn3103 dscn3104 dscn3105

Pod­su­mo­wa­nie tema­tu w zasto­so­wa­niu w naszym wspól­no­to­wym życiu˄
dscn3090
Spo­tka­nie w 7 gru­pach na roz­wa­ża­niu Sło­wa Bożego
dscn3107 dscn3108 dscn3111 dscn3113 dscn3115 dscn3117 dscn3119
dscn3140
Spo­tka­nie Ani­ma­to­rów Die­ce­zjal­nych z Radą Pod­re­gio­nu na cze­le z ks. Danie­lem CPPS — Moderatorem
dscn3149
dscn3154
Godzi­na pytań i świadectwa
dscn3164a dscn3157 dscn3158 dscn3161 dscn3168

Józia roz­da­je wła­sno­ręcz­nie zro­bio­ne różańce
dscn3173

Cało­noc­na Ado­ra­cja Naj­święt­sze­go Sakramentu
dscn3175 dscn3176

Nie­dziel­na Eucha­ry­stia: ks. Woj­ciech CPPS — pro­win­cjał, ks. Daniel CPPS, ks. Józef CPPS
dsc00692

 Wstą­pie­nia do Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa z Częstochowy
dsc00726a dsc00729a dsc00730a dsc00732a 

Radość z nowych człon­ków Wspól­no­ty Krwi Chrystusa
dsc00747
dsc00744

Czas poże­gnań i wyjazdów

wp_20161106_10_24_25_pro-1 wp_20161106_10_24_04_pro

Wszystkie zdjęcia >KLIKNIJ TU<

Doświadczenia i wrażnia po rekolekcyjne

Któ­rzy się smu­cą będą pocieszeni
Bar­dzo mi były potrzeb­ne  sło­wa pocie­chy zawar­te w tym bło­go­sła­wień­stwie bo smu­cę się od daw­na. Zasta­na­wiam się  nad tym,  dla­cze­go za cenę pomo­cy inne­mu cier­pią­ce­mu czło­wie­ko­wi  sta­łam się teraz wro­giem. Czyż­by przy­sło­wie „chcesz mieć przy­ja­ciół nie poży­czaj „  tu zadziałało.?
Będąc w listo­pa­dzie  na sku­pie­niu  WKC w Czę­sto­cho­wie, któ­re pro­wa­dził ksiądz Daniel dozna­łam słow­ne­go pocie­sze­nia. Tro­chę prze­war­to­ścio­wa­łam  swo­je  myśle­nie. I tak sobie pomy­śla­łam, co tam pie­nią­dze  naj­waż­niej­sze, by nie ulec zwąt­pie­niu, że są ludzie zli. A nuż ludzie, któ­rzy mnie teraz uni­ka­ją  zmie­nią swo­je życie i nawró­cą się?  A może im  jest gorzej niż mi? I dla­te­go to wszystko?
Modlę się do Pana Boga, aby spra­wił, by i oni dozna­li pocie­chy. Pro­szę też, aby Pan Jezus uspo­ko­ił moje ser­ce i zabrał ode mnie smu­tek i nie pozwó­lił bym źle myśla­ła o innych. 

                                                                                                                                                                                                                       Bło­go­sła­wio­na Krew Jezusowa!
Hali­na

Smu­tek w Chry­stu­sie źró­dłem pocie­chy, błogosławieństwa.
Pod­czas kon­fe­ren­cji gło­szo­nej przez ks. Danie­la szcze­gól­nie dotknę­ło mnie to, że chrze­ści­ja­nin ma pra­wo do smut­ku. Dotych­czas wyobra­ża­łem sobie, że uczeń Chry­stu­sa nie może być smut­ny , musi być rado­sny zgod­nie ze sło­wa­mi św. Paw­ła ” Zawsze się raduj­cie” (1 Tes 5, 16). Mia­łem z tego powo­du poczu­cie winy. Radość chrze­ści­ja­ni­na nie jest jed­nak prze­lot­nym uczu­ciem, wyni­ka z osta­tecz­nej nadziei na szczę­śli­we życie jaką nie­sie ze sobą Jezus Chry­stus ” Bło­go­sła­wie­ni, któ­rzy się smu­cą, albo­wiem oni będą pocie­sze­ni” (Mt 5, 4). Dało mi to nadzie­ję na to, że choć nie­raz doświad­czam smut­ku, jeśli nie towa­rzy­szy jemu roz­pacz, może on być dla mnie w Chry­stu­sie źró­dłem pocie­chy, błogosławieństwa.

Ryszard z Wrocławia