Reko­lek­cje dla ani­ma­to­rów Wspól­no­ty Krwi Chry­stu­sa odby­ły się w dniach 16 – 19 czerw­ca 2014

„Posłu­szeń­stwo Ducho­wi Świętemu”

Temat reko­lek­cji skla­dał się z  części:

1. Posłu­szeń­stwo czy­li powrót do sie­bie – odna­leźć sie­bie, zro­zu­mieć sie­bie, zaak­cep­to­wać sie­bie, poko­chać siebie.

2. Wol­ność – co ozna­cza? —  wol­ność w Chrystusie.

3. Posłu­szeń­stwo – zro­zu­mieć, czym jest posłu­szeń­stwo, doj­rze­wa­nie do posłuszeństwa.

4. Kim jest Duch Świę­ty – jak dzia­ła Duch Święty?

Ojciec Nor­bert OP przy­bli­żył i poka­zał nam jak łączą się ze sobą w nas oso­bi­ście i we wspólnocie

POWRÓT DO SIEBIE – WOLNOŚĆ — DUCH ŚWIĘTY – POSŁUSZEŃSTWO

„Ja jestem świą­ty­nią Duch Świę­te­go – On miesz­ka we mnie, w moim wnę­trzu, w moim ser­cu. Kie­dy wró­cę do sie­bie, do moje­go praw­dzi­we­go ”ja”, zaj­rzę w głąb sie­bie, dostrze­gę co jest we mnie zra­nio­ne­go, cho­re­go i tak­że co jest pięk­ne­go i dobre­go – zoba­czę jaka jest dro­ga dzia­ła­nia (wola Boża)  we mnie Ducha Bożego.

Duch Świę­ty jest jak wiatr, co ozna­cza, że dzia­ła we mnie tak, jak chce, gdzie chce. Nie jestem w sta­nie Go kon­tro­lo­wać, zatrzy­mać, więc zga­dzam się aby dzia­łał we mnie tak jak On chce. On może, a nawet chce prze­mie­niać moje sła­bo­ści, aby tam, w nich obja­wi­ła się moc Boża.

Ale Duch Świę­ty nie może dzia­łać bez mojej zgo­dy. A moja zgo­da to nie tyl­ko dekla­ra­cja jed­no­ra­zo­wa, lecz świa­do­mość tego, co nie­sie ze sobą wpusz­cze­nie Duch Świę­te­go do moje­go życia; modli­twa, czy­li proś­ba, by zaczął dzia­łać i zaufa­nie, któ­re obja­wia się w dzia­ła­niu, w sko­ku na głę­bo­ką wodę.”

W jed­nej z kon­fe­ren­cji o. Nor­bert wska­zał rów­nież na pro­blem z roz­róż­nia­niem czy też z łącze­niem takich elementów:

  • hie­rar­chia (w Koście­le) — Duch Święty
  • posłu­szeń­stwo — wol­na wola
  • szu­ka­nie woli Bożej — podej­mo­wa­nie decyzji.

To wszyst­ko łączy się ze sobą i prze­ni­ka, lecz my czę­sto za moc­no akcen­tu­je­my jed­no albo drugie.

Duch Świę­ty nie robi retu­szu, tyl­ko remont gene­ral­ny. Czy jeste­śmy goto­wi Mu na to pozwolić?

„Wszy­scy, jako Wspól­no­ta jeste­śmy grzesz­ni­ka­mi. Każ­dy ma swo­je ocze­ki­wa­nia i pra­gnie­nia. Wszyst­ko to jest czę­sto nazna­czo­ne naszym grze­chem i zbyt sła­bą rela­cją z Tobą. Chcie­li­by­śmy sami decy­do­wać, albo zosta­wić decy­do­wa­nie Tobie. Mało jest w nas chę­ci współ­pra­cy z Two­ją łaską bo to zada­nie trud­niej­sze do wyko­na­nia i o wie­le bar­dziej ryzy­kow­ne. Ale pro­si­my Cię Ojcze – napeł­nij nasze ser­ca ufno­ścią i odwa­gą, aby­śmy chcie­li decy­do­wać razem z Tobą i brać za sie­bie nawza­jem odpo­wie­dzial­ność! Duchu Świę­ty – Dzia­łaj w nas i przez nas!”