Reko­lek­cje dla ani­ma­to­rów die­ce­zjal­nych i pod­re­gio­nów WKC
28.04 – 01.05 w Domu św. Kaspra w Częstochowie.

Pro­wa­dze­nie: – Misjo­na­rze Krwi Chry­stu­sa — Mode­ra­to­rzy Pod­re­gio­nów WKC

wkc.centrum@gmail.com, lub nr tel. 661 051 489

 

 

This sli­de­show requ­ires JavaScript.

Eucha­ry­stie i nabożeństwa

This sli­de­show requ­ires JavaScript.

 

Kon­fe­ren­cja wygło­szo­na przez ks. Igna­ce­go Jaku­biak CPPS

Spo­tka­nie w gru­pach na roz­wa­ża­niu Pisma Świętego

This sli­de­show requ­ires JavaScript.

Kon­fe­ren­cja wygło­szo­na przez ks. Seba­stia­na Pię­ta CPPS
Misja ani­ma­to­ra i człon­ka WKC — „Idź­cie, jeste­ście posłani”.

Spo­tka­nia w Podregionach
Pod­re­gion Częstochowski

Kon­fe­ren­cja wygło­szo­na przez ks. Fili­pa Pię­ta CPPS
Otwar­tość (słu­cha­nie) na Boga (Sło­wo) i dru­gie­go czło­wie­ka – Rela­cje we Wspólnocie

Kon­fe­ren­cje wygło­sił ks. Andrzej Szy­mań­ski CPPS — Eucha­ry­stia – sakra­ment miłości.

Kon­fe­ren­cje i Godzi­na pytań

This sli­de­show requ­ires JavaScript.

Rekre­acja

Świadectwa/ wymia­na doświad­czeń na zakoń­cze­nie rekolekcji

 

zdję­cia: od Kasi KLIKNIJ TU,    od Basi KLIKNIJ TU ,    od Cze­si KLIKNIJ TU

Reflek­sje z reko­lek­cji ani­ma­to­rów od 28 kwiet­nia do 01 maja 2022r.:

Nie ma nic pięk­niej­sze­go jak ode­rwa­nie się od codzien­nych spraw i cał­ko­wi­cie poświę­ce­nie cza­su na reko­lek­cjach tyl­ko Panu Bogu. I tak jak ksiądz Daniel  CPPS na samym począt­ku powie­dział, że to Pan Bóg daje nam  łaskę uczest­ni­cze­nia w reko­lek­cjach i bie­rze to cał­kiem poważ­nie wybie­ra­jąc nas i dając nam moż­li­wość przy­jaz­du, pomi­mo róż­nych trud­no­ści, to my też powin­ni­śmy trak­to­wać je tak samo. To była pierw­sza bar­dzo traf­na wska­zów­ka. Posta­no­wi­łam sobie wów­czas od razu, aby każ­dą wol­ną chwi­lę spę­dzić sam na sam na roz­mo­wie z Bogiem, przez co czu­łam jego obec­ność. Bar­dzo pomoc­ne oka­za­ły się sło­wa wybra­ne na te reko­lek­cje : „ Czy miłu­jesz Mnie bar­dziej ani­że­li ci  ?” (J 21,15). Te sło­wa wła­ści­wie pasu­ją do każ­de­go z nas, a szcze­gól­nie do nas ani­ma­to­rów. Ponie­waż reko­lek­cje trwa­ły kil­ka dni, to nie bra­ko­wa­ło poku­sy, cho­ciaż­by jak ta, że może nie uczest­ni­czyć  rano w jutrz­ni, a tro­chę dłu­żej pospać. Od razu sły­sza­łam sło­wa „czy kochasz Mnie wię­cej ani­że­li ci?” Były one tak dla mnie wyraź­ne i moc­ne, że cie­szy­łam się potem, że jed­nak nie zro­bi­łam po swo­je­mu. Wychwa­la­nie wspól­nie rano Boga psal­ma­mi spra­wia­ło, że cały dzień był rado­sny, cze­go w domu nigdy tego nie doświad­czam. Usły­sza­łam też wie­le świa­dectw innych uczest­ni­ków reko­lek­cji, co dało mi dużo do prze­my­śle­nia. Wszyst­kie wygła­sza­ne przez kapła­nów kon­fe­ren­cje oraz  kaza­nia pod­czas Eucha­ry­stii są dla mnie wska­zów­ką jak mam postę­po­wać w życiu oso­bi­stym, ale nie tyl­ko, bo szcze­gól­nie w pra­cy jako ani­ma­tor, bo zro­zu­mia­łam, że Bóg nie wia­do­mo w jakim momen­cie i w jakiej chwi­li będzie chciał się mną posłu­żyć. Wte­dy na pyta­nie: „czy kochasz Mnie bar­dziej ani­że­li ci?, będę chcia­ła odpo­wie­dzieć zawsze : Tak. Czy mi się to uda. Nie wiem, ale zda­ję sobie spra­wę z tego, że dużo cią­gle przede mną pra­cy nad sobą. Wiem też, że Jezus jest zawsze przy mnie, tyl­ko muszę Go słu­chać, a nie sta­wiać na wła­sne „Ja”.

Kata­rzy­na