Sympozjum z okazji 200 lat Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa

Przed uro­czy­sto­ścia­mi wywiad p. Mar­ci­na — redak­to­ra Radia Jasnej Góry z ks. Bogu­sła­wem Wit­kow­skim (CPPS), Mode­ra­to­rem Kra­jo­wym Wspól­no­ty Krwi Chry­stus (WKC), Tere­są Świ­der­ską- człon­kiem rady kra­jo­wej oraz Jaro­sła­wem Wołot­kie­wi­czem- ani­ma­to­rem kra­jo­wym WKC.

12 grud­nia 2015 na Jasnej Górze roku z oka­zji Jubi­le­uszu 200 lat Zgro­ma­dze­nia Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa odby­ło się sym­po­zjum, któ­re­go temat brzmiał:

„Krew Chry­stu­sa przy­na­gla nas”

Spo­tka­nie w Domu Św. Kaspra w Częstochowie

14.00 Msza św. pod prze­wod­nic­twem    Abp Wacła­wa Depo – Bazy­li­ka Jasnogórska 

                      

Spo­tka­nie w Auli o. Kordeckiego:

              

15.30 — Roz­po­czę­cie sym­po­zjum: ks. Woj­ciech Czer­na­to­wicz CPPS — prowincjał

Ks. Woj­ciech Czer­na­to­wicz roz­po­czy­na­jąc sym­po­zjum w auli o.  Kor­dec­kie­go przy­wi­tał i przed­sta­wił gości oraz uczest­ni­ków przy­by­łych na to spo­tka­nie: Abp Wacła­wa Depo — metro­po­li­tę czę­sto­chow­skie­go, któ­ry prze­wo­dził Eucha­ry­stii w  Jasno­gór­skiej Bazy­li­ce, ks. Bp Damian Bryl z Pozna­nia, ks. Wil­liam Nor­den­brock CPPS — mode­ra­tor gene­ral­ny  CPPS,  ks. Ema­nu­ele Lupi CPPS — wice­mo­de­ra­to­ra gena­ral­ne­go, s. Wie­sła­wę Przy­by­ło ASC, s. Boże­nę Kulisz, prze­ło­żo­ną ASC, s. Gabrie­lę Wabic, gene­ral­ną MSC, Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa, sio­stry Ado­ra­tor­ki i Misjo­nar­ki Krwi Chry­stu­sa, ks. Elia­sza z Chor­wa­cji, wszyst­kich człon­ków Wspól­no­ty i Sto­wa­rzy­sze­nia Krwi Chry­stu­sa i wszyst­kich obec­nych na tej Sali.

Następ­nie okre­ślił cha­rak­ter i wyjąt­ko­wo­ści tego spotkania:

„Sym­po­zjum dla nas Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa w Pol­sce jest waż­nym wyda­rze­niem. W tym roku obcho­dzi­my 200 lecie zało­że­nia nasze­go Zgro­ma­dze­nia przez  św. Kaspra del Bufa­lo we Włoszech

Spo­ty­ka­my się zatem tu, aby się przy­pa­trzeć się tema­to­wi „Krew Chry­stu­sa przy­na­gla nas”. Krew Chry­stu­sa przy­na­gla nas do służ­by, tej Miło­ści miło­sier­nej …. W zna­ku Krwi Boskie­go Syna. Ta miłość do Chry­stu­sa, któ­ry prze­lał swo­ją Krew dla zba­wie­nia ludzi, łączy nas wszyst­kich. Łączy nas w jed­no, aby orę­dzie pomo­cy Krwi Chry­stu­sa dotar­ło do każ­de­go czło­wie­ka naszych czasów.

To spo­tka­nie, to sym­po­zjum jest dla nas oka­zją, aby prze­my­śleć, co dla każ­de­go z nas kon­kret­nie ozna­cza, do cze­go nas podej­mu­je Krew Chry­stu­sa. Pomo­gą nam w tym przez swo­je roz­wa­ża­nia i prze­my­śle­nia zapro­sze­ni goście. Otwórz­my się zatem na to prze­sła­nie, co się chcą się z nami podzielić.

Mam nadzie­ję, że będzie to bra­ter­skie, rado­sne i owoc­ne spo­tka­nie, prze­ży­te w spo­koj­nej i życz­li­wej atmosferze”.

 

15.45 — „Roz­wój chry­zma­tu Misjo­na­rzy Krwi Chry­stu­sa” – ks. Ema­nu­ele Lupi CPPS, wice­mo­de­ra­tor gene­ral­ny

Ks. Ema­nu­ele Lupi CPPS – mię­dzy  inny­mi  powie­dział, że wspól­no­ta świec­kich i misjo­na­rzy idą tą samą dro­gą.  W tej Wspól­no­cie jest miej­sce nie tyl­ko dla misjo­na­rzy, ale i dla świec­kich. W tym prze­glą­dzie umoc­ni­ła się współ­pra­ca misjo­na­rzy i świec­kich i nadal jeste­śmy uni­kal­ni w Kościele. 

Histo­rii Kościo­ła  poświę­co­no bar­dzo wie­le uwa­gi „KRWI CHRYSTUSA”,    ceny nasze­go odku­pie­nia, obiet­ni­cy zba­wie­nia i życia wiecz­ne­go. To  wła­śnie z krzy­ża wyła­nia się Sta­ry Testa­ment i Nowa Nowi­na. Krew  Chry­stu­sa jest dla wie­rzą­ce­go przede wszyst­kim zna­kiem miło­ści Boga do  czło­wie­ka. Nowe pojed­na­nie, któ­re Chry­stus usta­no­wił dla pojed­na­nia  ludz­ko­ści roz­po­czy­na się od krzy­ża, aż do prze­la­nia Naj­droż­szej Krwi  Chry­stu­sa za nasze grze­chy. W Nowym Testa­men­cie Krew jest prze­la­na raz  na zawsze. Bara­nek bez ska­zy prze­mie­nił lud i stwo­rzył nowe kró­le­stwo.  Ofia­ra krwi była pro­sze­niem o przebaczenie.

Dopie­ro w XIX wie­ku zosta­ło nam przy­bli­żo­ne prze­la­nie Krwi Chry­stu­sa.  To św. Kasper del Bufa­lo zaczął o tym roz­gła­szać. Świę­te­go Kaspra przy­na­gla­ły dwie siły napę­do­we: miłość do Krwi Chry­stu­sa i  wraż­li­wość na misję i potrze­by Kościo­ła. Zgro­ma­dze­nie usły­sza­ło „krzyk krwi” Pierw­sza w histo­rii dla Zgro­ma­dze­nia, lud­ność nie tyl­ko kato­lic­ka usły­sza­ła „krzyk  krwi”, tam gdzie nie była gło­szo­na Ewangelia.

Świę­ty Kasper pro­wa­dził misje ludo­we, któ­re póź­niej zosta­ły zastą­pio­ne szko­ła­mi i parafiami.

8.XII.1808r. kano­nik Fran­ci­szek Alber­ti­ni, wspo­ma­ga­ny przez św. Kaspra powo­łał do życia Brac­two Prze­naj­droż­szej Krwi nasze­go Pana Jezu­sa Chry­stu­sa i św. Kasper był opie­ku­nem tego brac­twa, któ­re­go celem było peł­nie­nie dzieł miło­sier­dzia wobec ludzi bied­nych i zagubionych.

Rzym prze­ży­wał w tym okre­sie oku­pa­cję napo­le­oń­ską. Za wier­ność papie­żo­wi św. Kasper wraz ze swo­im ojcem ducho­wym Alber­ti­nim zosta­li ska­za­ni na wygna­nie. W 1815 r. papież Pius VII zatwier­dził „Brac­two Krwi Chry­stu­sa” i pod­niósł do god­no­ści Arcy­brac­twa, obda­rza­jąc wie­lo­ma odpu­sta­mi. Od tego momen­tu nie było już ono małą gru­pą lokal­ną, ale wspól­no­tą o cha­rak­te­rze uni­wer­sal­nym, do któ­rej mogły wstą­pić oso­by i gru­py i nawet zako­ny z całe­go świata.

Krew przy­na­gla nas, by gło­sić i być świad­ka­mi prze­la­nej Krwi Chry­stu­sa. Współ­cze­śnie jest jesz­cze bar­dziej aktu­al­na w świe­cie, ani­że­li kie­dy­kol­wiek wcześniej.

Na całym świe­cie odby­wa­ją się sym­po­zja zwią­za­ne z ducho­wo­ścią Krwi Chry­stu­sa. Roz­po­czę­ta dzia­łal­ność idzie ścież­ką histo­rii i nie może­my jej zatrzy­mać i nadal jeste­śmy uni­kal­ni w Kościele.

Krew Chry­stu­sa wyla­na za wszyst­kich jest źró­dłem i szczy­tem miło­ści  Boga do czło­wie­ka. Zako­rze­nie­ni w ducho­wo­ści i cha­ry­zma­tach Krwi Chry­stu­sa. Żyjąc wię­za­mi Krwi Chry­stu­sa. Sły­szy­my „krzyk krwi” np. tu w Pol­sce powsta­ło hospi­cjum „San­ta Gala” w Łabuń­kach, gdzie misjo­na­rze i świec­cy współ­pra­cu­ją uzu­peł­nia­jąc się nawza­jem. Współ­pra­ca świec­kich jest rów­nież  na szcze­blach para­fial­nych. Jeste­śmy zobo­wią­za­ni w gło­sze­niu tego dzie­ła przez dawa­nie świa­dec­twa i życie ducho­wo­ścią Krwi Chry­stu­sa. Chce­my teraz wspól­nie zapi­sać naszą przyszłość.

16.30 „Na chwa­łę Boskiej Krwi” – Maria De Mat­tias i Misjo­na­rze Krwi Chry­stu­sa  –Wie­sła­wa Przy­by­ło ASC

Św. Maria De Mat­tia uro­dzi­ła się 4.II.1805r w Wal­le­cor­sa. Dzię­ki roz­mo­wą z ojcem zdo­by­ła wie­dzę kate­chi­zmo­wą i na temat Pisma Św. , pozna­wa­ła i pogłę­bia­ła wia­rę oraz roz­wi­ja­ła wiel­ką miłość do Jezu­sa. Wszyst­ko to dzia­ło się w latach 1810- 1825 kie­dy w jej miej­sco­wo­ści i całej oko­li­cy prze­ży­wa­no okres tra­gicz­ne­go bandytyzmu.

W duszy Marii doj­rze­wa­ła kon­fron­ta­cja pomię­dzy krwią ludz­ką prze­la­ną z nie­na­wi­ści i zemsty, a Krwią Chry­stu­sa, któ­ra zosta­ła prze­la­na z miło­ści dla zba­wie­nia wszyst­kich ludzi.

W 1822 r . przy­był do Wal­la­cor­sa św. Kasper, aby gło­sić misje ludo­we. Było to szcze­gól­ne doświad­cze­nie w życiu 17 let­niej Marii, któ­ra zapra­gnę­łą czy­nić, to co czy­nił ten misjonarz.

Pod kie­row­nic­twem ks. Gio­wan­nie­go Mer­li­nie­go zało­ży­ła 4 II 1834r Zgro­ma­dze­nie Sióstr Ado­ra­to­rek Krwi Chry­stu­sa (Mer­li­ni był ducho­wym opie­ku­nem Marii De Mattias).

Na proś­bę bisku­pa Die­ce­zji Ana­gni otwo­rzy­ła szko­łę dla dziew­cząt. Maria pra­gnę­ła refor­my spo­łe­czeń­stwa i świa­ta, nie ogra­ni­cza­ła się do samej szko­ły, gro­ma­dzi­ła mat­ki i mło­dzież, aby kate­chi­zo­wać. Usil­nie dąży­ła do prze­mia­ny ich życia i zba­wie­nia dusz.

Zmar­ła w Rzy­mie 20.08.1866r.  1.X.1950 zosta­ła beaty­fi­ko­wa­na przez papie­ża Piu­sa XII. Uro­czy­sto­ści kano­ni­za­cji odby­ły się na pla­cu św. Pio­tra, któ­rą doko­nał Jan Paweł II , 18.III.2003r

 17.15 Panel dyskusyjny,

                      

17.30 Prze­rwa

                

17.45 — „Pojed­na­nie przez Krew Chry­stu­sa” ks. Wil­liam Nor­den­brock CPPS — mode­ra­tor generalny

18.30 „Miłość Chry­stu­sa przy­na­gla nas” – bp Damian Bryl (Poznań)

19.15 - Panel dys­ku­syj­ny,

19.45 —  Pod­su­mo­wa­nie sym­po­zjum