Modli­twa zawierzenia

Mary­jo, nasza Mat­ko. Sta­je­my tu, w Two­jej obec­no­ści, wpa­tru­jąc się w Two­je obli­cze. Peł­na poko­ry dajesz nam swo­je­go Syna – źró­dło dobra i miło­ści – aby­śmy przyj­mu­jąc Go do nasze­go życia sta­wa­li się coraz bar­dziej ofiar­ni i wiel­ko­dusz­ni. Syn Boży stał się czło­wie­kiem dla nasze­go zba­wie­nia. Obda­ro­wał nas abso­lut­nie dar­mo­wą miło­ścią —  miło­ścią, któ­ra ocze­ku­je tyl­ko wza­jem­no­ści. Naucz nas Mary­jo przyj­mo­wać Boże dary i odpo­wia­dać na nie
z całych naszych sił. Naucz nas sta­wia­nia Boga na pierw­szym miej­scu, tak, aby świat zoba­czył jak wiel­ki jest Stwór­ca w swo­ich stworzeniach.
Uzdol­nij nas do modli­twy uwiel­bie­nia za wiel­kie dzie­ła Boga w naszym życiu i w świe­cie, aby­śmy tak jak Ty , patrząc na cuda codzien­no­ści cią­gle doko­nu­ją­ce się wokół  nas, śpie­wa­li z Tobą: „Wiel­bi dusza moja Pana i radu­je się duch mój w Bogu, Zbaw­cy moim”.
Pro­si­my Cię: Wsta­wiaj się za nami Pan­no Maryjo!

Wsta­wiaj się za nami Pan­no Maryjo!

Mary­jo, nasza Kró­lo­wo. Ty sta­łaś pod krzy­żem, gdy pierw­szy raz – pod­czas prze­bi­cia włócz­nią Jezu­so­we­go boku – Duch Świę­ty spły­nął na Kościół. Póź­niej, potwier­dza­jąc godność
i powo­ła­nie Mat­ki wszyst­kich wie­rzą­cych, towa­rzy­szy­łaś modli­twie apo­sto­łów przed zesła­niem Ducha Świę­te­go w dniu Pięć­dzie­siąt­ni­cy. Pro­si­my Cię, uczyń nas goto­wy­mi do przy­ję­cia darów Ducha Świę­te­go, aby­śmy na wzór Apo­sto­łów sta­li się jed­ną rodzi­ną, prze­peł­nio­ną wia­rą i wza­jem­ną miłością.
Pro­si­my Cię, wsta­wiaj się za nami, aby­śmy żyjąc w jed­no­ści sta­li się wia­ry­god­ny­mi świad­ka­mi Ewan­ge­lii Two­je­go Syna. Niech Wspól­no­ta Krwi Chry­stu­sa w Pol­sce będzie zna­kiem zbaw­czej Krwi Jezu­sa, któ­ra pły­nąc przez ten świat doko­nu­je cudu prze­mia­ny serc, prze­ba­cze­nia i pojed­na­nia,  cudu prze­mia­ny smut­ku w radość i nie­upo­rząd­ko­wa­nia w ład i harmonię.
Pro­si­my Cię: Wsta­wiaj się za nami Pan­no Maryjo!

Wsta­wiaj się za nami Pan­no Maryjo!

Mary­jo, Wspo­mo­ży­ciel­ko nasza. Kie­dy Anioł Gabriel powie­dział Ci, że poczniesz Syna Boże­go, nie pozo­sta­łaś w domu, lecz wyru­szy­łaś by poma­gać innym. Ta gor­li­wość i zapał brał się z Two­jej ofiar­nej natu­ry, ale tak­że z obec­no­ści w Tobie łaski Naj­wyż­sze­go. Póź­niej tak­że wie­lo­krot­nie oka­zy­wa­łaś tro­skę o innych ludzi, i oka­zu­jesz ją wciąż dzi­siaj o każ­de­go z nas. Sta­łaś się misjo­nar­ką przy­no­szą­cą głod­nym i spra­gnio­nym pokarm i napój – Cia­ło i Krew Chrystusa.
Za Two­ją wiel­ką ofiar­ność dzię­ku­je­my Ci Mary­jo! Pro­si­my Cię abyś takiej ofiar­no­ści uczy­ła każ­de­go z nas. Wyproś nam u Boga zapał apo­stol­ski, aby­śmy darów Bożych nigdy nie zatrzy­my­wa­li tyl­ko dla sie­bie, lecz umie­li się nimi dzie­lić z inny­mi. Otwórz nasze oczy i uszy, uwraż­li­wiaj ser­ca i odświe­żaj nasze myśle­nie. Dzi­siaj skła­da­my Ci w darze nasze ser­ca a wraz z nimi szcze­re chę­ci i pra­gnie­nie słu­że­nia Two­je­mu Syno­wi w innych ludziach i pro­si­my Cię: Wsta­wiaj się za nami Pan­no Maryjo!

Wsta­wiaj się za nami Pan­no Maryjo!